Dag 12 van Ely naar Wells

28 september 2013 - Wells, Nevada, Verenigde Staten

Vandaag hadden we een lange weg te gaan, steeds verder van de bewoonde wereld.
Ed had een kater en ik heb altijd een natuurlijke instinct om te willen slapen als ik in een auto stap en niet hoef te rijden, dus we hadden verwacht dat vandaag wel eens een lange rit kon worden.
Maar dat viel gelukkig reuze mee, ook al rijd je in the middle of nowhere er is genoeg te zien.
Vooral het niet weten wat er na de volgende bocht of heuvel tevoorschijn komt. Dat kan zomaar een hele stad zijn (tenminste, de kant die we nu op zijn is dorp het grootste wat je kan krijgen)
In de tussentijd word je vermaakt met borden als; in case of shooting from highway call: 888 nog wat
Oké dus dat bord hebben we nergens gezien, maar als je op Die weg rijd en ze schieten 'vanaf de snelweg' dan moet je bellen..
(Zal waarschijnlijk met jagen te maken hebben, maar toch, blijft grappig)
De borden hier zijn sowieso raar, in NL heb je natuurlijk borden met tekens, hier schrijven ze alles voluit. Dus ons bord om te ritsen is hier;
Left lane ends, merge right

Deze is ook verwarrend als je het voor het eerst ziet:
'No turn on red except from right lane'
In Amerika mag je door rood rijden als je rechts afslaat (en je bent ander verkeer niet tot last natuurlijk) tenzij dit bord er staat, heel logisch als je dat weet. Maar het is een hoop om te lezen en zo staan er nog een paar bij uiteraard.

Vandaag ook wat meer dieren gezien, prachtige zwarte koeien (op onze weg) , een dood hert naast de weg en een schorpioen schoot voor de auto langs.

Ook zagen we nog zoiets raars.. Op een lange rechte weg van 120km met niks in de wijde omgeving reed een man op een fiets en achter de fiets trok hij een frame in de vorm van een kooiladder waar iemand in lag te slapen. Echt waar, goed in je hoofd!

Een uur of 2 later kwamen we aan in Wells, waar we al grote borden van zagen in Ely dat het een 'small yet entertaining' dorp is..
Ja..
Het is inderdaad klein..
En er staan 2 huizen die zo mooi zijn dat we er foto's van hebben.. But that's all the entertainment we got..
Uiteraard wel een Burger King (en een subway en een Mac, helaas geen Starbucks) aanwezig, dus daar even ons reisverslag geupload op hun wifi en weer verder.

Omdat de tomtom dit adres niet weet hadden we iets gekozen wat erbij in de buurt moet zijn, waardoor we dus niet wisten hoe lang het nog rijden was.
Bij het eerste bordje van Cottonwood Ranch - linksaf een grind pad op, waar we niet harder als 30km/u konden rijden, dachten we dus dat we er zo zouden zijn, ondanks dat de navigatie nog een uur rijden aangaf..
Toch waren we al bijna een uur aan het rijden zonder ook maar iets van leven te zien.
Het moest nu toch elk moment komen dus ik alvast bij elke bocht fillmen om vast te leggen hoe leuk het is om ineens zo een ranch te zien achter een heuvel.
Nou, ik heb dus héél veel filmpjes met heuvels en bochten waar niks achter ligt, want het was nóg een uur rijden.
We konden ons niet voorstellen dat dit de enige weg is, en dit dus maandag weer terug moeten rijden en ik begon eigenlijk een beetje bang te worden waar we in hemelsnaam terecht zouden komen.
De laatste 20 minuten was ik echt aan het nadenken of het te doen zou zijn om een hotel te zoeken (wat we niet binnen 3 uur zouden kunnen vinden en het was al 17uur. Om 19uur is het pikdonker, geen goede optie dus)
Eindelijk zagen we de poort naar Cottonwood Ranch, en dan de laatste weg naar beneden waar we eindelijk de reusachtige ranch zagen met kleine paadjes naar de stallen, cabins, weilanden en dat knus gemaakt met grote dikke bomen.
We reden een tijdje rond, maar zagen niemand en ook geen receptie of iets, Ed grapte al dat we hier nooit meer levend vandaan zouden komen ;-)
Hij is toen maar gewoon het grootste huis in gegaan omdat hij daar wat hoorde en kwam even later met een grote glimlach weer naar buiten.. Ze had hem alvast de woon en slaapkamer laten zien.
En mijn god, wat is het adembenemend mooi. Vooral als je op het terras van de woonkamer staat. Groene weilanden om je heen met paarden en mooie bamboekleur houten cabins.

Toevallig zijn er deze dagen heel veel jagers die hier ook overnachten, anders waren we waarschijnlijk alleen geweest. Maar dit is gezelliger natuurlijk. We werden heel leuk ontvangen en hebben uren zitten kletsen met alle jagers, wat mannen zijn van rond de 60 maar er is ook een gezin bij met een dochter van 13.
Ze kwamen per groepjes binnen druppelen en allemaal reageerden ze hetzelfde;
You guys are from Holland? How the hell did you end up here!?
Het is een beetje te vergelijken of er ineens mensen uit Los Angeles naar Maaskantje zouden komen. (eigenlijk niet, want dat is nu nog "bekend" door new kids)
We hebben nog een leuke wijziging in de route gemaakt omdat ze hier zeggen dat we naar Reno moeten, want het meer daar is zo mooi.
Eigenlijk niet echt van plan om 3 hotels te annuleren om naar een meertje te gaan (wat natuurlijk heel mooi zal zijn) maar toen ik keek naar de hotels daar zijn we toch maar gaan omboeken.. Super de luxe hotels voor nog geen 40 dollar. We hebben de grand suite op de bovenste verdieping voor 10$ extra :-D
(jajaja ik ben verwend, maar Ed ook hoor!)
In San Francisco zullen de betaalbare hotels wel crappy zijn, dus kunnen we alvast even voor-uitrusten ;-)

Morgen zijn wij de enige die gaan paardrijden, volgens mij met Irene.. Zij is degene met wie ik 8 maanden geleden contact heb gehad en die de prijs voor ons verblijf met $300 heeft verlaagd, waardoor we wel konden/wilden komen.
We gingen ervan uit dat het een uurtje paardrijden gaat worden, omdat ze de prijs zo naar beneden heeft gebracht, maar de man van Irene had ons morgen mee willen nemen een hert ophalen die ze vanochtend geschoten hebben, maar dat doet hij niet, want dat is MAAR 1,5 uur heen en 1,5 uur terug dus dat is niet echt paardrijden..
Oké..
Nou Ed gaat langer dan 2 uur achter elkaar op een paard zitten niet trekken, maar dat vertellen we morgen wel.
Er is meer dan genoeg te doen en we zijn helemaal vrij om dat zelf te bepalen. We kunnen zelfs nog helpen een coyote te vellen :-)
(en voor het geval dat.. Nee Marnix, is niet zielig ze hebben berekend hoeveel dieren hier gezond kunnen leven en er mag gejaagd worden op wat daarboven komt. Toen ze dat niet deden stierven dieren een hongersnood)

Het hoort hier Pacific time te zijn, maar ze vinden het handiger om op Mountain time te leven, dus het is ineens weer een uur later, tijd om te gaan slapen :-)

Kus van ons!

Foto’s